Prolog

Nienawidzę siebie. Tego kim jestem, co muszę robić... Brzydzę się otaczającymi mnie "ludźmi" i światem. Nie chcę dalej walczyć... zabijać... Może w końcu przyszedł czas, aby wyrwać się z tego bagna.. Tylko gdzie? Jak to zrobić? Od czego zacząć?

Do głowy przychodziło mi pełno pomysłów. Niestety każdy z nich wydawał się zbyt niebezpieczny. Gdyby ktoś mnie nakrył było by po mnie. Nie mogłam nawet nikogo się poradzić. Byłam załamana.

Po chwili usłyszałam jak ktoś wkrada się do mojego pokoju. Odruchowo wysunęły mi się kły i pazury. Byłam gotowa do obrony. Przyczaiłam się za drzwiami balkonu, na którym się znajdowałam. Postać była coraz bliżej. Starałam się nie oddychać, aby mnie nie usłyszano. Postać stanęła. Wychyliłam się, żeby jej się przyjrzeć. Była to kobieta. Brunetka, mniej więcej metr siedemdziesiąt wzrostu. Gdyby nie ogromny miecz, który trzymała w prawej ręce uznałabym ją za łatwego przeciwnika. Ale co mogły wskórać moje kły i pazury przy tak pokaźnym mieczu.

Postać szybko zwróciła się w moją stronę. Nie pozostało mi nic jak tylko zaatakować.  Bez zastanowienia ruszyłam na intruza. Wbiłam zaskoczoną kobietę w ścianę. Jej czarne oczy zamieniły się w płonące iskierki. Wiedziałam, że przegram, ale robiłam wszystko, żeby jak najdłużej ją przetrzymać i wymyślić ewentualną drogę ucieczki. Kobieta uśmiechnęła się do mnie.
- Mori, dziękujemy za pomoc. - puściłam ją i odwróciłam się w stronę mężczyzny. Był to Centil, mój przełożony. Stał z nim jeszcze jeden, nieznany mi facet.
- Myślę, że Laya jest już gotowa. Musimy wziąć ją tylko na krótkie szkolenie.
- Jakie szkolenie? O co wam do cholery chodzi?! - Warknęłam.
- Trafisz do innego oddziału. Od teraz jesteś pod przewodnictwem Nethela. Musisz go słuchać, bo w przyszłym miesiącu zaczynasz wycieczki do świata ludzi. Ktoś musi zająć się naszymi wrogami. - Centil uśmiechnął się i wraz z tym drugim wyszedł przez balkon. Mori wróciła do swojej poprzedniej postaci.
- Powodzenia. - Uśmiechnęła się szyderczo.

Zostałam sama ze swoimi myślami. Ja do świata ludzi? Zająć się wrogami? Ohh.. tyko nie to!